Gmina Ciechocin
miejsce piękne z natury...

Budowę kościoła parafialnego pod wezwaniem św. Małgorzaty, rozpoczęto prawdopodobnie przez Zbyluta z Gołańczy w drugiej połowie XIV wieku. Świątynia usytuowana na zachód od dworu, pierwotnie reprezentowała styl gotycki, jednak uległy one zatarciu. Murowany z kamienia, przybudówki ceglane. Zbudowany na planie wydłużonego prostokąta, trójnawowy z wnętrzem przebudowanym w stylu neogotyckim. Wnętrze korpusu rozdzielone w 1891 roku ośmioma neogotyckimi kolumnami. W nawie głównej kościół jest nakryty pozornym sklepieniem kolebkowym, w nawach bocznych stropem płaskim. Na zewnątrz opięty w narożach i połowie ściany północnej trójskokowymi szkarpami. Zakrystia i kruchta dobudowana lub przebudowana w XVIII wieku. Mogło to nastąpić w czasie wojny północnej 1700-1721. Jak podają wizytacje z roku 1710-1711 kościół uległ pożarowi, a okazałe zabudowania parafialne zostały zniszczone przez Szwedów. Z okresu odbudowy pochodzi wyposażenie i wystrój kościoła wykonany w stylu barokowym. Ołtarz główny przedstawia obraz Matki Bożej Różańcowej z Dzieciątkiem, w obramowaniu znajduje się kilka plakietek wotywnych. W górnej kondygnacji znajduje się św. Mikołaj. Ołtarz zdobią rzeźby św. Pawła, św. Antoniego z Dzieciątkiem oraz dwa anioły. Dwa ołtarze boczne, późnobarokowe św. Walentego i Jezusa Ukrzyżowanego.

W kościele znajduje się monstrancja, przypuszczalnie wykonana w Toruniu. Trzy kielichy: pierwszy z końca XVI wieku, pozostałe z XVII wieku, na jednym znajdują się grawerowane inicjały, prawdopodobnie fundatora i data 1731. Z 1650 roku pochodzi srebrny pacyfikał wykonany przez Marcina, złotnika biskupów kujawskich. Ofiarowany przez proboszcza i dziekana ciechocińskiego Kaniewskiego. Z nie zachowanego uposażenia wymieniana jest mosiężna puszka pochodząca z 1609 roku. Jej funkcja miała związek prowadzeniem z reformy trydenckiej. W przeprowadzonych w 1888 roku wizytacjach zachowały się informacje o 5 srebrnych relikwiarzach. Przypuszcza się, że wśród nich znajdował się pacyfikał pochodzący sprzed 1609 roku. Znajdowała się na nim inskrypcja mówiąca o 11 tys. męczenników oraz świętych: Damiana, Kosmy i Stanisława. Z tej samej wizytacji dowiadujemy się o decyzji przelania mniejszego dzwonu, na którym znajdowała się inskrypcja dotacyjna: 1740.

Źródła:

1. Katalog Zabytków Sztuki, t.XI, z.6, Powiat golubsko-dobrzyński, opr. T. Chrzanowski i M. Kornecki, Warszawa 1973.
2. Kajzer L., Horonziak A., Budownictwo obronne ziemi dobrzyńskiej. Wstęp do badań. Włocławek 1995.
3. Metz A., Pakulski J., Ziemia dobrzyńska, Corpus Inscriptionum Poloniae, t.4, z.2, Włocławek 1987.
4. Kujawski W., Repetorium Ksiąg Wizytacji diecezji Kujawsko-Pomorskiej Przedstawionych w Archiwum Diecezyjnym we Włocławku, cz.2, Wizytacje XVIII wieku, z.1: Wizytacje z pierwszej połowy XVIII wieku,Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne, 1999, t.71.